Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Των φρονίμων τα παιδιά... και σπίτι μ'έναν Γιάννη...7 Γενάρη έχει γιορτή.

26 Νοεμβρίου σήμερα και διανύουμε τις τελευταίες μέρες του φθινοπώρου.
Ενώ πολλοί φυσικά είναι ήδη σε mood Χριστουγέννων και εορτών και στολισμένα δέντρα και μπαλκόνια έχουν κάνει την εμφάνιση τους.
Όπως φαίνεται φέτος θ'ακολουθήσουμε το περσινό πρόγραμμα και θα στολίσουμε λίιιγο αργά, λόγω αφίξεων, παρ'όλα αυτά άρχισα την έρευνα για το τι θα κάνουμε τελικά αυτές τις γιορτές.
Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Γιορτή Γ.
Πέρσι ήταν η πρώτη φορά που γιορτάσαμε σπίτι μάλιστα και την γιορτή του Γ., οπότε το δίλημμα μου είναι κυρίως το τι θα κάνουμε τότε, και το post αυτό είναι και το χρωστούμενο μου. Ξέρω νωρίς νωρίς και ταυτόχρονα έχω πάει μπροστά 1,5 μήνα σχεδόν.

Είχα χωρίσει την ημέρα στα δύο με brunch με γυναικοπαρέα από την οικογένεια του Γ., μιας και γιορτάζει και η μητέρα του νωρίς το μεσημεράκι και μπουφέ με φίλους το βράδυ.
Κυρίως επειδή ο ίδιος δούλευε μέχρι αργά το απόγευμα αλλά και επειδή το σπίτι δεν θα μπορούσε να χωρέσει καθιστό πολύ κόσμο, αλλά και ήταν ευκολότερο και στο μαγείρεμα.


To πρωί λοιπόν έβγαλα το δαντελένιο ράνερ που μας είχαν κάνει δώρο, το καλό σετάκι του γαλλικού/ελληνικού της μαμάς μου και τις λιχουδιές.
Και για τα δύο μενού είχα συμβουλευτεί το pinterest και στην συνέχεια έκανα τις αλλαγές μου.

       Follow Mary's board Recipes tried or to try on Pinterest.  







Το cresent roll breakfast ring ή αλλιώς ένα στεφάνι με ζύμη κρουασάν, τυράκια και ζαμπόν/μπέικον φυσικά είχε μεγάλη επιτυχία. Τα καναπεδάκια με σολωμό, φιλαδέλφεια και μαύρο ψωμί ήταν αυτά που σίγουρα θα είχαν μεγαλύτερη επιτυχία αν είχα προμηθευτεί εγκαίρως τα κατάλληλα στρογγυλά ψωμάκια που φυσικά δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα, οπότε αρκέστηκα σε αυτά με την πυκνή ζύμωση και την ιδιαίτερα βαριά γεύση. Για γλυκό υπήρχε μια τούρτα της τελευταίας στιγμής με γέμιση κάστανο και οι γλυκές φωλίτσες με φύλλο κρούστας, μους λευκής σοκολάτας και βατόμουρο. Ήταν ιδιαίτερα ελαφριά όπως τα φανταζόμουν παρ'όλα αυτά θα έβαζα βούτυρο αντί για βιτάμ στο βουτύρωμα αν τα ξαναέκανα, και ίσως αντί για μους λευκής σοκολάτας να έβαζα κρέμα cheesecake. Τα βατομουράκια ήταν κατεψυγμένα καθώς δεν βρήκα φρέσκα.
Υπήρχαν φυσικά μελομακάρονα και κουραμπιέδες αλλά και πορτοκαλόπιτα που είχε φέρει η μαμά του Γ, την οποία απλά λατρεύω!

Και επειδή σπίτι χωρίς Γιάννη προκοπή δεν κάνει, το οικογενειακό brunch ήταν βολικό για όλους καθώς το βράδυ εκκρεμούσαν πολλές επισκέψεις.

Το βράδυ βγήκαν τα μεγάλα μέσα.
Το κυρίως ήταν έρωτας από την πρώτη στιγμή. Ιδανικά είχα συνδυάσει tenderloin με μυρωδάτη κρούστα και κρεμώδη σάλτσα μανιταριών  αλλά αρκέστηκα σε φιλέτο και λίγο πιο μεγάλα μανιτάρια. Περιττό να σας πω πως ακόμη το ονειρεύομαι.


Note to self: 4 κιλά φιλέτο σε δύο κομμάτια δύσκολα πετυχαίνει ένα καλό searing, εκτός και αν έχεις τεράστιο μάτι κουζίνας και χρησιμοποιείς ταψί -δεν ή μεγάλο τηγάνι/κατσαρόλα -δεν.
Τσιμπίδα, ακροβατικά, πιάσιμο, υπομονή- λέξεις κλειδιά.



Συνοδεύτηκε με ρύζι, άγριο και μακρύκοκκο και λαχανικά.
Από είδη φύλλου είχα πάρει μια ωραιότατη στιφτή πρασοτυρόπιτα που τιμούμε ιδιαίτερα και πουγκάκια με μους φέτας και καυτερή πιπερίτσα. Μακαρονοσαλάτα με μικρό πενάκι της barilla με τόνο και κάπαρη, αντί για teriyaki meatballs αρκέστηκα σε κεφτεδάκια με γλυκόξινη σάλτσα δίπλα για όσους ήθελαν να βουτήξουν, γεμιστές ελίτσες με χαλαπένιο, πράσινη σαλάτα με ροκφόρ, αχλάδι και κουκουνάρια και ένα πλατώ τυριών/αλλαντικών από τα αγαπημένα μου.


Ρολό χοιρινό με δαμάσκηνα, καφτερό σαλαμάκι με πιπεριά, φιλέτο γαλοπούλα και φιλέτο ζαμπόν μπούτι, γκούντα, κεφαλογραβιέρα και φέτα με πιπεριά φλωρίνης. Είχαμε πάρει και κίτρινο τσένταρ αλλά ανακάλυψα πολύ αργά πως είχε λήξει, παρ'όλο που αγοράστηκε την προηγούμενη..δυστυχώς είχα βρει μόνο συσκευασμένο.


Για ορεκτικό και τσιμπολόγημα είχα βρει αυτή την τέλεια γιορτινή τυρόμπαλα που συνοδεύτηκαν με κριτσίνια αλλά με αλλαγές μόνο (τσένταρ κόκκινο με μπράντι (απλά υπέροχο!)/φιλαδέλγεια/γούντα) και αλάτι/πιπέρι και για welcome drink moscato d'asti με λίγο cranberry.

To γλυκό ήταν τουρτοβασιλόπιτα. Μια τούρτα γενεθλίων με φλουρί σε ρόλο βασιλόπιτας. Ω ναι!
Αν θυμάστε την διαφήμιση που παιζόταν εκείνη την περίοδο..


''Η τούρτα έχει και φλουρί'', ήταν η ατάκα που ήρθε και μου ταίριαξε γάντι.
Καθώς μια μέρα νωρίτερα είχε τα γενέθλια του ο αδερφός του κουμπάρου μας και μιας και ήταν και αυτός Γιάννης και καλεσμένος αλλά και δεν είχαμε κόψει βασιλόπιτα ακόμη, έφτιαξα μια τούρτα, έτσι όλο σοκολάτα πραλίνα, με κομματάκια σοκολάτας και κρέμα και παντεσπάνια και έκρυψα και ένα φλουρί. Οκ μπορείτε να φανταστείτε την αντίδραση όλων :p

Εντελώς τυχαία ο ίδιος κέρδισε και το φλουρί, για το οποίο είχα πάρει ένα μικρό συμβολικό δώρο, ένα βιβλίο για την Σμύρνη, όπως στο σχολείο (μου 'χει μείνει παράπονο να μην έχω κερδίσει ούτε ένα).

Περιττό να σας πω πως μαγείρεψα για έναν λόχο, ουπς! αλλά τα ωραία είναι πως τρώγαμε/δίναμε για μέρες και έτσι δεν ανησυχούσα για το μαγείρεμα. Τα πιάτα ήταν ένα θέμα, διότι μου φαινόντουσαν πως δεν θα τελείωναν ποτέ, καθώς είχα επιστρατεύσει και το σερβίτσιο της μαμάς μου και της πεθεράς μου.
Αλλά το ευχαριστήθηκα και πολύ μου άρεσε, ήταν η πρώτη φορά μεν αλλά καθώς στην οικογένεια δεν γιορτάζαμε ιδιαίτερα τις ονομαστικές γιορτές, μία η μαμά μου που λόγω παράξενου ονόματος ανακάλυψε πέρσι την αγία που το φέρει και μπαμπάς/κόρη γιορτάζαμε πάντα μαζί 15αύγουστο..

Το ερώτημα είναι φέτος; Ή καλύτερα του χρόνου;
Καθιστό;Οικογενειακά;Κόσμο;Με φίλους;Brunch και μετά έξω;
Πρέπει να τσεκάρω προγράμματα!


Blooper

Καθώς ο Γ. δούλευε ως αργά, το σπίτι το είδε λίγο πριν έρθουν οι καλεσμένοι. Το οποίο με μεγάλη χαρά σκέφτηκα αφού έχουμε γιορτή! να στολίσω και με γιρλάντες που ενώ είχα πάρει..είχαν μείνει για πολύ καιρό στο ράφι. Τις είδε ο εορταζόμενος και λίγο μετά τις κατέβαζα γκρινιάζοντας.
Αν ήταν λίγο πιο γιορτινές..
Εσείς; Έχετε γιορτινές ονομαστικές γιορτές;

Δεν υπάρχουν σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

© Mary's lab
Maira Gall